Als HSP heb je over het algemeen moeite om grenzen aan te geven

Je kent het vast wel. Je hebt een planning gemaakt voor wat je de volgende dag allemaal wilt doen. Vol frisse moed begin je aan de dag. Maar op een of andere manier loopt de dag toch niet helemaal zo zoals je gepland had. Er gebeurt van alles op die dag en je laat je meevoeren door wat zich allemaal aandient. En aan het eind van de dag, merk je dat je alles behalve gedaan hebt wat je wilde doen. Hoe kan dat toch? In gedachten doorloop je de dag. En wederom kom je tot de conclusie dat je je hebt laten afleiden. Je merkt dat je wederom gedaan hebt wat een ander van je verwacht. Je hebt anderen over je grenzen laten gaan. Wanneer geef jij als HSP je grens aan?

Drie redenen waarom HSP’s moeite hebben om grenzen aan te geven

Een typisch kenmerk van HSP’s is dat we snel afgeleid zijn. We moeten immers alert zijn op gevaar. Daarnaast registreren onze hersenen de prikkels vele malen dieper waardoor we onze concentratie snel kwijt zijn. We verliezen focus op wat we willen doen. Dit maakt het moeilijk voor ee HSP om de grenzen aan te geven.

Een tweede reden is dat we sterk empatisch aangelegd zijn. We zijn georiënteerd op anderen en wat ze van ons willen. Een mooie eigenschap, maar tegelijkertijd ook onze valkuil. Want daardoor zijn we meer met anderen bezig en met wat zij van ons willen, en niet met onszelf en met wat wij willen. Als in een reflex, zeggen we “JA” op elk verzoek van de ander. Dat is natuurlijk heel erg gechargeerd, maar naar mijn mening komt het aardig dicht in de buurt. Dit maakt het dus voor een HSP om de grens aan te geven.

Een derde reden waardoor wij, als HSP, moeite hebben om grenzen aan te geven, is dat we pas vaak achteraf beseffen dat wij of anderen over onze grens zijn gegaan. We gaan volledig op in de momenten, voelen alles door ons lijf en gedachten gaan, en zijn continu op de ander gericht. Onze hersenen maken overuren, waardoor verwerking niet alleen dieper plaatsvindt, maar waarbij het besef van wat wij voelen, meestal achteraf plaatsvindt wanneer wij in rust zijn.

Alle drie eigenschappen maken het daarom moeilijk voor een HSP om grenzen aan te geven aan anderen. Je wilt de ander vanuit je empatisch gevoel niet kwetsen. Soms kan angst of onzekerheid ook een rol spelen bij het aangeven van grenzen. We trekken ons ieder terug, dan de confrontatie aan te gaan. Het wordt nog een tikkeltje lastiger als je je grenzen wilt aangeven aan geliefden en dierbaren. Zij behoren tenslotte tot jouw ‘incrowd’, tot je veilig domein, en het laatste wat je wilt is hen kwetsen.

Waarom het belangrijk is om je grenzen aan te geven.

Maar soms moet je keuzes maken. Soms is het gewoon noodzakelijk om goed voor jezelf te zorgen en je grenzen aan te geven. Geef je je grenzen niet aan, dan bestaat er grote kans dat je iedereen tevreden wilt houden waardoor je op z’n minst eraan onderdoor gaat. Het is daarom gewoon ontzettend belangrijk dat je je grenzen aangeeft. Ook in werkrelaties is het belangrijk dat je tijdig aangeeft waar je grenzen liggen. Dit geldt natuurlijk voor iedereen, maar in het bijzonder voor hoogsensitieve personen.

Door onze sensitiviteit, hebben wij meer kans om in een burn-out terecht te komen. Onze gevoeligheid voor prikkels, de diepere verwerking van prikkels, onze neiging om ons terug te trekken en het vermijden van conflicten, zorgen ervoor dat we overprikkeld raken, gestrest raken en uiteindelijk, als we niet tijdig ingrijpen, burned-out raken. Burned-out zijn, is het contact met jezelf, met je innerlijke wijsheid, kwijt zijn. Je bent lam gelegd en weet niet meer wat je wilt, voelt en denkt. De enige manier om hier uit te komen, is door middel van rust, therapie, healing en coaching.

Blijft lastig…

Als hoogsensitief persoon, is het heel moeilijk om die grenzen aan te geven, omdat je zelf vaak niet weet waar die grenzen liggen. Je hebt al jong geleerd anderen tegemoet te komen, waardoor het een tweede natuur is geworden om de ander te ‘pleasen’. Bovendien voel je je als een vreemde eend in de bijt, waardoor je vaak meer moeite doet om erbij te kunnen horen. Daarnaast moet je jezelf goed kennen om te weten wat je wel en niet prettig vindt. En dat is nou juist hetgeen een HSP moeite mee heeft. Door alle prikkels, wordt je eigen gevoel en innerlijke wijsheid weleens overschaduwd. Onderscheid maken tussen wat van jou is en wat van een ander is best lastig als je jezelf niet kent, niet weet hoe je lichaam reageert en welke gedachten van jou zijn en welke van een ander.

Grenzen stellen…hoe?

Grenzen aangeven blijft dus altijd een aandachtspunt voor HSP’s. Maar met coaching, persoonlijke ontwikkeling en healing, kan je leren hoe je vanuit zelfvertrouwen en zelfliefde je grenzen kan aangeven.

Zo kan een hoogsensitief persoon middels hypnotherapie meer zelfvertrouwen ontwikkelen en een positief zelfbeeld aanleren, waardoor je leert je grens aan te geven. Met coaching kan een hoogsensitief persoon in een veilige setting leren hoe grenzen aan te geven. Bovendien wordt er met de Yager-Therapie® en met healing technieken, zoals aura en chakra healing, alle blokkades opgeheven, die onderliggend aan de angst en het gebrek aan zelfvertrouwen liggen. De Luisterkindmethode® kan inzicht bieden in het hoe en waarom wij reageren zoals wij reageren.

Oefening

Weet, dat je altijd een keus hebt. Je hebt altijd een keus om ‘NEE’ te zeggen. De beste oefening voor jezelf is om tijd te vragen zodat je over een vraag of verzoek kan nadenken. Het geeft je de tijd om bij jezelf na te gaan of je gehoor wilt geven aan de vraag of het verzoek. Het geeft je de tijd om te voelen of het goed voelt voor jou.

Wij denken vaak dat we de ander direct antwoord moeten geven. Door tijd te vragen, zeg je geen ‘ja’ noch ‘nee’, en geef je jezelf de mogelijkheid om je antwoord goed te formuleren. In principe is het lastig voor de ander om geen gehoor te geven aan je verzoek voor tijd om na te denken.

Wees duidelijk naar de ander toe. Uit eigen ervaring weet ik dat duidelijkheid ontzettend belangrijk is. Praat in termen van “Ik wil”, “Ik voel” en “Ik kan”. Zeg duidelijk wat je wilt, en niet wat je niet wilt.

Voorbeeld:

“Ik wil tijd om over je verzoek na te denken.” Of “Ik kan je vandaag niet helpen, maar morgen heb ik meer tijd, dan lukt het mij wel om je te helpen.”

Uit ervaring weet ik dat sommige mensen, wat meer ‘aanmoediging’ nodig hebben om aan je verzoek gehoor te geven. Dit kan het geval zijn als je na altijd te hebben ingestemd, ineens ‘NEE’ zegt of je grens aangeeft. In dat geval heb ik een voorbeeld van wat je kan zeggen:

“Ik merk dat je, ondanks mijn verzoek mij niet te storen, je mij toch stoort. Je laat mij geen keus. Ik maak je nu nogmaals duidelijk dat ik je nu niet te woord zal staan. Ik wil dat je nu weggaat.”

Het klinkt misschien hard, maar sommige mensen hebben die harde duidelijkheid nodig. Ze zijn immers gewend dat je altijd ‘JA” zegt of nooit weigert. Ik noem het “Shock-therapie” voor dit soort lastige gevallen. Door jouw harde duidelijkheid, creëer je een shrik effect bij de ander. Geloof mij…ze vergeten het nooit meer. 😁

Oefen altijd eerst in de spiegel, maak het jezelf eigen en voel je er vertrouwd en goed bij. Je helpt niet alleen jezelf maar ook de ander. Je bent duidelijk naar de ander. Door onduidelijk te zijn, weet de ander niet wat je van hem of haar verwacht. Door jouw eigen onduidelijkheid creëer je verwarring met als gevolg irritatie tussen beide partijen.

SUCCES ERMEE!

Liever hulp?

Mocht je na het lezen van deze blog, vragen hebben, extra hulp in de vorm van coaching of hypnotherapie nodig hebben? Dan kan je altijd contact opnemen met mij. Vul het contactformulier in dan maken wij een telefonische afspraak.

Laat gerust je comments achter. Delen is lief 🥰